การยอมรับผิด คือ การที่คุณยืดอกยอมรับอย่างสง่าผ่าเผย พร้อมที่จะทำความเข้าใจกับความผิดพลาดนั้น และร่วมมือกันแก้ไขปัญหาจนลุล่วงไปได้ในที่สุด แล้วปัญหานั้นก็จะถูกสะสางจนหมดไปจากใจของคุณ ไม่มีอะไรติดค้างให้หวนกลับมาทำร้ายคุณอีก
แต่การโทษตัวเอง....ใจของคุณจะถูกปิดกั้น ไม่ยอมเข้าใจอะไรทั้งนั้น ไม่มีการพิจารณาถึงสาเหตุ และใจของคุณจะไม่มีวันให้อภัยตัวเอง คุณยินดีที่จะปิดขังตัวเองไว้กับความขมขื่นไปชั่วชีวิต ยินดีที่จะเปิดรับให้ความเจ็บปวดนั้น ตามหลอกหลอนคุณไม่รู้จักจบสิ้น
แล้วจะได้ประโยชน์อะไร นอกจากเป็นการทำลายตัวเอง
*********************************************
ที่มา : Sirena. (2553). ไม่เคยมีใครตาย...เพราะรองเท้ากัด. กรุงเทพฯ : เพทาย-อินสไปเรชั่น.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น