อันทุกข์โศก โรคภัย ในมนุษย์
ไม่รู้สุด สิ้นลง ที่ตรงไหน
เหมือนกงเกวียน กำเกวียน เวียนระไว
จงหักใจ เสียเถิดเจ้า เยาวมาลย์
***********************************
ที่มา : สุนทรภู่ อ้างมาจาก เบญญาวัธน์. (2553). ขอให้เปี่ยมล้นกำลังใจ. กรุงเทพฯ : บี มีเดีย.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น